9 cech dobrego podania o pracę dla tłumacza:

• Podanie o prace jest pismem, które jest wysyłane do pracodawcy wtedy, kiedy nie jest prowadzona rekrutacja. Dokument powinien zawierać prośbę o zatrudnienie na danym stanowisku pracy.
• Nagłówek dokumentu powinien zawierać miejscowość i datę, dalej z lewej strony dane adresowe kandydata, poniżej z prawej dane adresata pisma.
• Podanie o pracę można wysłać do pracodawcy tylko wtedy, kiedy firma nie prowadzi rekrutacji. Dokument zawiera prośbę o przyjęcie do pracy na danym stanowisku pracy.
• W podaniu o pracę należy krótko i zwięźle przywołać nasze cechy charakteru, umiejętności oraz argumenty, które przekonają właściciela firmy do zatrudnienia nas.
• W nagłówku dokumentu należy wpisać miejscowość i datę, poniżej w lewym rogu własne dane kontaktowe, po prawej stronie natomiast wpisujemy adresata.
• W podaniu o pracę należy umieścić ogólny zwrot grzecznościowy osoby do której piszemy jako: prezes, właściciel czy dyrektor.
• Podanie o pracę powinno zawierać się na maksymalnie jednej kartce A4. Pismo powinno być napisane na komputerze oraz wydrukowany na czystym, białym papierze. Na samym dole ma się znaleźć własnoręczny podpis.
• Podanie o pracę podobne w swej budowie jest do innych dokumentów. Na górze umieszczamy nasze dane adresowe, poniżej dane adresata pisma, dalej właściwa treść pisma i na końcu własnoręczny podpis.
• Podanie o pracę jest dokumentem oficjalnym, dlatego niedopuszczalne jest pisanie nieprawdy. Kłamstwo zostanie szybko zauważone, a my będziemy skreśleni już na samym początku.

Więcej na startcv.pl/blog

Zobacz wzory:

Tłumacz – kim jest tłumacz:

1. Zadania i czynności robocze.

Podstawowym zajęciem tłumacza jest przekład jednego języka na drugi język. Tłumacze dzielą się na tłumaczy ustnych i pisemnych lub na takich, którzy wykonują obie te czynności. Tłumacz ustny przekłada język mówiony np. na konferencjach, imprezach itp. Istnieją dwa rodzaje tłumaczeń ustnych konsekutywne, polegające na tłumaczeniu bloków jedno- lub kilkuzdaniowych oraz tłumaczenie symultaniczne, czyli jednoczesne. Większość tłumaczy wykonuje oba rodzaje tłumaczeń. Celem pracy tłumacza ustnego jest oddanie sensu wypowiedzianych słów w innym języku. Stylistyka tłumaczenia nie jest bez znaczenia, ale nacisk kładzie się na ogólny sens. Tłumacz ustny i pisemny zaczyna swoją pracę od podpisania umowy- zlecenia. Jeśli tematyka konferencji będzie specjalistyczna, klient dostarcza tłumaczowi materiały branżowe. Tłumacz musi się z nimi zapoznać i przyswoić nowe informacje. Tłumacz musi się stawić do agencji o określonym czasie.  Podczas tłumaczenia konsekutywnego tłumacz musi się znajdować w bezpośrednim kontakcie z osobami, które będzie tłumaczył. Znajduje sobie wygodne miejsce i tłumaczy. Tłumacz symultaniczny także zajmuje swoje miejsce w kabinie tłumacza, gdzie pracuje. W przypadku tłumaczy pisemnych w tym zawodzie jest wiele specjalizacji. Można podzielić tłumaczy na tłumaczy literatury pięknej, fachowej. W przypadku tłumaczeń literatury fachowej stylistyka nie jest najważniejszym celem w stosunki do treści merytorycznych. Natomiast w literaturze pięknej stylistyka gra pierwsze skrzypce. Zadaniem tłumaczy pisemnych jest nie tylko oddanie oryginalnego dzieła, ale przede wszystkim muszą zachować odpowiednią wartość stylistyczną, intelektualną, poetycką itp. Tłumaczenie literatury pięknej jest uważane za pewien rodzaj sztuki, ponieważ tłumacz musi dogłębnie zrozumieć myśli autora i wejść w jego sposób myślenia.

2. Środowisko pracy.

Materialne środowisko pracy tłumacza jest uzależnione od specjalizacji, którą się zajmuje. Tłumacze konsekutywni pracują w różnych miejscach, zależnych od zlecenia. Mogą to być sale konferencyjne, aule, hale, scena, teatr, opera, sala wykładowa, biuro. Podczas konferencji pracuje wśród słuchaczy, jeśli tłumaczenie jest wykonywane w podgrupach. Tłumacz symultaniczny jest mniej widoczny podczas pracy. Jego miejscem jest kabina lub pomieszczenie dźwiękoszczelne, skąd obserwuje wydarzenie na monitorze lub przez szybę. Korzysta ze słuchawek, mikrofonu i pulpitu odbiorczo-nadawczego. Tłumacze pisemni pracują przede wszystkim w biurze albo w swoim domu, gabinecie. Dziś podstawowym narzędziem tłumacza jest komputer. Znajomość edytorów tekstu, grafiki i innych stała się kolejnym podstawowym wymaganiem, jakiemu trzeba się dostosować w tym zawodzie. Niektórzy tłumacze posługują się maszyną do pisania, jednak to narzędzie powoli odchodzi do lamusa. Tłumacze mogą być narażeni na choroby związane z narządem głosowym, a także z narządem wzroku. Długotrwała praca przy komputerze może spowodować poważne schorzenia, które wiążą się ze wzrokiem. Niezależnie jakim się jest tłumaczem, trzeba każda decyzję podejmować samodzielnie. Kontakty międzyludzkie ograniczają się do ustaleń ze zleceniodawcami oraz do konsultacji ze specjalistami z danej dziedziny, w ramach pogłębienia wiedzy merytorycznej z danego tematu.

3. Wymagania psychologiczne, wymagania fizyczne i zdrowotne, warunki podjęcia pracy w zawodzie.

Do wykonywania tego zawodu niezbędna jest znajomość języka ojczystego oraz wybranych języków obcych. Istotna jest także koncentracja, dobra pamięć. Warto także zaznaczyć, że bardzo ważna jest przebojowość, wyobraźnia i myślenie twórcze. Takie cechy pomagają w wypowiadaniu się, w formułowaniu jasnych, klarownych myśli. Od profesjonalnego tłumacza wymaga się, by tłumaczył teksty w jak najkrótszym czasie. Ważne jest by tłumacz umiał logicznie formułować myśli, miała nienaganne maniery i odporność emocjonalną. Podzielność uwagi także powinna cechować osobę tłumacza, zwłaszcza tłumaczy ustnych. Osoba, która decyduje się na wykonywanie tego zawodu musi być samodzielna. Od jej zależy wartość merytoryczna przekładu. Ponosi za nią moralną i prawną odpowiedzialność. Bardzo ważne jest, by tłumacz był erudytą. Miał pojęcie i wiedzę na każdy temat. Powinien się interesować szeroko rozumiana sztuką i nauką. W tym zawodzie tłumacz musi zachowywać, przestrzegać tajemnicę zawodową. Tłumacz powinien mieć dobre zdrowie i być aktywny fizycznie. Jest to bardzo ważne, zważywszy na to, że tłumacz pełni funkcje reprezentacyjne. Bez dobrego zdrowia nie może perfekcyjnie wykonywać swojego zawodu. Musi posiadać doskonały słuch, mocny głos, dobrą wymowę; wszelkie wady wymowy muszą być natychmiastowo usunięte. Takie cechy to atuty dobrego tłumacza. Ponadto musi wyglądać schludnie i estetycznie. Ten zawód jest równie atrakcyjny dla osób niepełnosprawnych, ponieważ mogą dokonywać tłumaczeń za pomocą komputera, a także tłumaczeń ustnych.

4. Możliwości awansu w hierarchii zawodowej, możliwości podjęcia pracy przez dorosłych, polecana literatura, zawody pokrewne.

Aby zostać tłumaczem trzeba mieć skończone wyższe studia filologiczne o specjalności tłumaczenia. W tym zawodzie mogą pracować ludzie z rodzin dwujęzycznych lub te które stale przebywają za granicą. W takich przypadkach kandydat musi się legitymować bardzo dobrą wiedzą merytoryczną o danym kraju, musi mieć nienaganna wymowę i bardzo dobrze znać język. Jednak najczęściej tłumaczami zostają osoby po studiach filologicznych, bowiem ona maja najlepsze przygotowanie do tego zawodu. Zawód tłumacza raczej nie zapewnia awansu w hierarchii jakiś instytucji i rozwoju kariery zawodowej. Tłumacz musi ciągle się uczyć, nie może zaprzestać na tych umiejętnościach, które zdobyć. Pogłębiając swoją wiedzę, staje się bardziej atrakcyjny na rynku pracy. A dzięki temu może dostać lepsze zlecenie, pracę, etat w firmie. Innym elementem awansu może być nagrodzenie tłumacza za dokonany przekład. Jego pisma mogą być dobrze recenzowane, co potem może skutkować  częstszymi zleceniami i ciekawszymi propozycjami.

5. Możliwości zatrudnienia oraz płace.

Nie ma żadnych ograniczeń wiekowych dla wykonywania tego zawodu trzeba mieć jedynie albo aż świetne kompetencje językowe. Można także ten zawód wykonywać dorywczo, na emeryturze. Będąc tłumaczem można się zatrudnić na innych stanowiskach, jako: lektor języków obcych, specjalista ds. stosunków międzynarodowych, korespondent zagraniczny, pilot wycieczek zagranicznych, asystent wielojęzyczny, wykładowca uniwersytecki na wydziale filologii. Według statystyk GUS-u jest duże bezrobocie w tej branży. W roku 2002 zarejestrowanych, bezrobotnych tłumaczy było 301, przy 98-miu ofertach pracy. Taki stan rzeczy zazwyczaj jest spowodowany niskimi kompetencjami kandydatów na to stanowisko. Warto zauważyć, że często studia filologiczne nie przygotowują do zawodu tłumacza tylko nauczyciela. Współcześnie jest ogromne zapotrzebowanie na specjalistów od języków obcych.